Pagtatanggol sa Iglesia Katolika: Ang Walang Hanggang Pamamayani ng Tunay na Simbahang Itinatag ni Kristo - by Bro. Glenn dela Cruz

 

"At sinasabi ko sa iyo, na ikaw ay Pedro, at sa ibabaw ng batong ito ay itatayo ko ang aking iglesia; at ang mga pintuan ng Hades ay hindi magsisipanaig laban sa kanya. Ibibigay ko sa iyo ang mga susi ng kaharian ng langit; at anomang iyong talian sa lupa ay tatalian sa langit; at anomang iyong kalagan sa lupa ay kakalagan sa langit." - (Mateo 16:18-19)

Ang mga salitang ito ng ating Panginoong Hesukristo ay hindi simpleng retorika lamang; ito ay isang mapanghamong deklarasyon ng kanyang plano para sa kanyang Simbahan—isang Simbahan na hindi magagapi ng anumang kapangyarihan, kahit na ng kamatayan. Sa mga talatang ito, malinaw na ipinahayag ni Kristo ang pundasyon ng kanyang Simbahan: isang institusyong hindi kailanman magigiba, magwawakas, o magtatakwil ng kanyang mga turo. Ang Iglesia Katolika, bilang ang Simbahang itinatag ni Kristo, ay nagdadala ng awtoridad na direktang nagmumula kay Kristo mismo.

Ang Iglesia Katolika Bilang Batong Hindi Matitinag

Sa kontekstong pang-kasaysayan, ang paggamit ni Kristo ng salitang "bato" ay may malalim na kahulugan. Sa kasaysayan ng Israel, ang bato ay simbolo ng kaligtasan at pagtataguyod ng Diyos. Ang pagbibigay ni Kristo ng pangalan kay Simon bilang "Pedro" (na nangangahulugang bato) ay isang hayag na deklarasyon ng bagong papel ni Pedro bilang batong pundasyon ng Simbahan. Si Pedro, bilang unang Papa, ay mayroong mga susi ng kaharian ng langit, isang simbolo ng lubos na awtoridad na ipapasa sa kanyang mga kahalili.

Ang Mateo 16:18-19 ay nagpapakita ng tatlong di-matututulang elemento: 

1. Ang Batong si Pedro: Ang paghirang kay Pedro bilang bato ng Simbahan ay hindi simpleng personal na desisyon; ito ay ang paglalagay ng isang pamunuan na hindi matitibag, isang espiritwal na pamunuan na pinatatag ng kapangyarihan ng Diyos.

2. Ang Mga Pintuan ng Hades: Ang paggamit ng Hades o impiyerno bilang simbolo ng kamatayan at kasamaan ay nagpapakita ng pangako ni Kristo na ang Simbahan ay hindi magigiba, kahit na sa harap ng pinakamatinding kasamaan.

3. Ang Mga Susi ng Kaharian ng Langit: Ang pagbibigay ng mga susi kay Pedro ay sumasagisag sa kapangyarihang mamuno, magpatawad, at magturo sa pangalan ni Kristo—isang kapangyarihang ipinapasa sa bawat kahalili ni Pedro.

Kawalang katotohan ng Apostasiya: Isang Mapang-hamong Pagsusuri

Ang argumento ng mga Protestanteng sekta na nagkaroon ng apostasiya (pagtalikod sa pananampalataya) sa Iglesia Katolika ay isang pahayag na direktang sumasalungat sa mismong mga salita ni Kristo. Kung tatanggapin natin ang kanilang sinasabi, ito ay nangangahulugan na nagkamali si Kristo sa kanyang pahayag na ang mga pintuan ng Hades ay hindi magtatagumpay laban sa kanyang Simbahan.

Ngunit, ang Hebreo 13:8 ay naglilinaw na, “Kung sino si Jesu-Cristo noon ay siya rin ngayon at magpakailanman.” Ang Diyos ay hindi nagbabago, at ang kanyang pangako ay hindi maaaring sirain. Kung gayon, ang argumento ng mga Protestanteng sekta na sila ngayon ang tunay na Simbahan ay isang tahasang pagsalungat sa Salita ng Diyos. Ito ay nagpapakita ng kakulangan ng kanilang pagkaunawa sa kalooban ng Diyos at sa kanyang plano para sa kaligtasan ng sangkatauhan.

Ang Magiting na Pananampalataya ng Simbahan

Ang katuruan ng Iglesia Katolika ay hindi batay lamang sa interpretasyon ng iilang tao, kundi sa patuloy na pagkapasa ng pananampalataya at tradisyon mula sa mga Apostol hanggang sa ating panahon. Ang Catechism of the Catholic Church (CCC 882) ay nagpapaliwanag na, “Ang Santo Papa, bilang kahalili ni Pedro, ay ang pinuno ng Kolehiyo ng mga Obispo, at siya ang Tagapangalaga ng Simbahang Katolika.” Ibig sabihin, ang awtoridad ng Santo Papa, na nagmula kay San Pedro, ay isang tiyak na tanda ng pagpapatuloy ng tunay na Simbahan ni Kristo.

Ang 1 Timoteo 3:15 ay nagsasaad na, "ang Iglesia ng Diyos na buhay, ay haligi at saligan ng katotohanan." Ipinapakita nito na ang Iglesia, na itinaguyod ni Kristo, ay ang pinagmumulan ng katotohanan. Kung ang Iglesia Katolika ay tunay na haligi at saligan ng katotohanan, paano maaring ito ay tumalikod? Ang tanong na ito ay dapat magmulat sa atin sa mas malalin na kahulugan ng ating pananampalataya. 

Paghamon sa Mga Protestanteng Pag-aangkin

Sa pagsasabing ang kanilang mga sekta ang tunay na Simbahan, kinikilala ng mga Protestante ang kanilang sarili bilang may awtoridad na salungatin ang mahigit 2,000 taon ng tradisyon at turo ng Simbahan. Ngunit saan sila kumukuha ng ganitong awtoridad? Wala!!! 

Sapagkat ang Efeso 4:5 ay nagsasabing, “ May iisang Panginoon, iisang pananampalataya at iisang bautismo” Ipinapakita nito ang pagkakaisa na dapat umiiral sa ilalim ng isang tunay na Simbahan.

Ang pagkakabuo ng mga bagong sekta na nag-aangkin ng eksklusibong katotohanan ay sumasalungat sa utos ni Kristo na ang kanyang Simbahan ay maging iisa. Hindi maaaring ang isang bahagi ng katawan ni Kristo ay magsasabing, “Kami ang totoo,” habang ang iba ay tinatanggihan ito. 

Sapagkat si San Pablo ay nagpapaalala sa 1 Corinto 1:10 ng ganito, “Mga kapatid, ako'y nakikiusap sa inyo, sa pangalan ng ating Panginoong Jesu-Cristo, magkaisa kayo at huwag magkabaha-bahagi maging sa pagkaunawa at pagpapasya. ” Kung gayon, ang pagkakabaha-bahagi ng mga Protestante ay mismong patunay na sila ay lumilihis sa kalooban ng Diyos.

Isang Mapanghamong Pagsusuri sa mga Tumutuligsa

Sa harap ng mga argumento at ebidensyang ito, ang mga Protestanteng nag-aangkin na sila ang tunay na Simbahan ni Kristo ay hinahamon na tingnan ang kanilang mga sarili at suriin ang kanilang mga pag-aangkin. Ang Iglesia Katolika, ay nanatiling tapat magpahanggang ngayon sa mga turo ni Kristo, sa kabila ng mga pagsubok, pag-uusig, at panlilinlang. Ang pangakong ginawa ni Kristo sa Mateo 16:18-19 ay isang pangakong hindi kailanman masisira, at ito ay napatunayan na ng kasaysayan.

Konklusyon: Ang Walang Hanggang Pamamayani ng Iglesia

Ang Iglesia Katolika ay ang tunay na Simbahang itinatag ni Kristo, at ito ay hindi magigiba kailanman. Sa bawat hamon, sa bawat tanong, at sa bawat pagsubok, ang ating Simbahan ay nananatiling matatag at tapat sa kanyang pinagmulan. Ang mga Protestanteng sekta, sa kanilang mga pagkakahiwa-hiwalay at pag-aangkin, ay patunay lamang na sila ay lumilihis sa iisang pananampalataya na itinagubilin ni Kristo.

Ang ating tungkulin bilang mga Katoliko ay ang ipagtanggol ang ating pananampalataya, hindi lamang sa salita kundi sa gawa, na may buong pananalig na ang Iglesia Katolika ay ang haligi ng katotohanan na hindi kailanman magwawakas. Ang kanilang mga pag-aangkin ay hindi maaring humarap sa katotohanan ng Banal na Kasulatan at ng matibay na tradisyon ng ating Simbahan. Ang Simbahan ni Kristo ay nananatili, at ito ay mananatili hanggang sa katapusan ng panahon, ayon sa kanyang pangako.